Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Μετά την κρίση των Αγανακτισμένων… έρχεται το (πολιτικό) πλιάτσικο


(Παρασκευή, 17 Ιουνίου 2011)


Με δεκάδες χιλιάδες κόσμο να είναι αγανακτισμένος και επί ποδός και να διαμαρτύρεται, δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπαθούν να καρπωθούν την αγανάκτηση για την διαφθορά των πολιτικών και την ηθική και οικονομική χρεωκοπία που έχουν οδηγήσει αυτή τη χώρα.
Πλέον, η έκπτωση των θεσμών και η αλλοτρίωση της πολιτιστικής ταυτότητας μεγάλου μέρους των Ελλήνων οδηγεί σε επαναπροσδιορισμό των χαρακτηριστικών που τη συνθέτουν. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, και όσο εμείς ασχολούμαστε με τα μνημόνια και τις δόσεις..αν θα τις πάρουμε ή όχι.. και τις συναινέσεις.. κάποιοι συνεχίζουν να διορίζουν, κάποιοι άλλοι να
τα παντελονιάζουν…. κάποιοι να λαμβάνουν περισσότερους των 12 μισθών, κάποιοι να απολαμβάνουν τα ασημικά και τα μάρμαρα, που ο λαός αυτής της χώρας πλήρωσε…. και τέλος κάποιοι να ξεπουλάνε κυριαρχικά δικαιώματα που αποκτήθηκαν μετά από αγώνες και αίμα των προγόνων μας.
Δεν είναι λίγες και οι φωνές γύρω μας ..από πολιτικούς που ισχυρίζονται ότι δεν ήξεραν τι υπέγραφαν.. Τώρα, όμως, που ήρθε ο λογαριασμός όλοι αναφωνούν ότι δεν παρήγγειλαν και φυσικά στέλνει ο ένας στον άλλο το λογαριασμό περιμένοντας να ξεχαστεί ή …να τους τον κεράσουν.. Είναι και πάλι αυτοί που ευθαρσώς ισχυρίζονται σήμερα ότι δεν ήξεραν τι υπέγραφαν.
Το θράσος όμως δεν έχει όρια, οι ίδιοι που υπέγραψαν το μνημόνιο που έβαλε την χώρα σε επιτήρηση και σίγουρα όχι για μία μόνο γενιά, σήμερα προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι υπέγραψαν. Για αυτούς η συναίνεση, όπως και να έρθει, αποτελεί το χρυσό μήλο των Εσπερίδων, που θα το γευτούμε και θα ξεχάσουμε τις ευθύνες τους.
Τα δε πολιτικά παπαγαλάκια στα ΜΜΕ (τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά), στις εφημερίδες και στα blog σφυρίζουν σε άλλη κατεύθυνση αναζητώντας νέους χορηγούς.. μιας και βλέπουν τους μέχρι πρόσφατα μεγάλο-χορηγούς τους να βουλιάζουν.. και έτσι συνεχίζεται ο φαύλος αυτός κύκλος..
Το κίνημα των αγανακτισμένων, όπως το έχουν αποκαλέσει, ας ελπίσουμε ότι δεν θα αποτελέσει συγχωροχάρτι για τους εαυτούς μας, για τα λάθη και την αδιαφορία του παρελθόντος, αλλά μια νέα αρχή, όπου θα συμμετέχουμε ΟΛΟΙ ενεργά στην πολιτική σκηνή, και δεν θα αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς! Η αδιαφορία μας, για τον συνάνθρωπο, για την κοινωνία είναι αυτή που μας οδήγησε εκεί που είμαστε σήμερα.
Ίσως να μην είναι αργά όταν καταλάβουμε ότι ευθυνόμαστε όλοι για το κατάντημα του πολιτικού συστήματος σήμερα. Ίσως την ύστατη στιγμή να καταφέρουμε να αποφύγουμε ένα νέο εθνικό διχασμό….και να αρχίσουμε να ασχολούμαστε όλοι με τα του οίκου μας. Ίσως πάλι να έχουμε την εντύπωση ότι αλλάζοντας κανάλι στην τηλεόραση θα μεταφερθούμε κάπου αλλού…. κάπου όπου τίποτα δεν θα μας αγγίζει.
Όμως, τι έχουμε κάνει στους εαυτούς μας και γιατί επιτρέψαμε να μπερδέψουμε έννοιες, πραγματικότητα και φαντασία.. γιατί επιτρέψαμε να γίνουμε υποχείρια μιας άλλης πραγματικότητας; Ακούμε γύρω μας για Αριστερά, Δεξιά , Κεντρώα ιδεολογία αλλά και άλλες ιδεολογίες που εν τη γενέσει τους δημιουργήθηκαν για να ορίσουν διοικητικές και διαχειριστικές πολιτικές του παραγόμενου πλούτου του κράτους (λαού). Τι νόημα υπάρχει, όταν ο πλούτος αυτός έχει ξοδευτεί προκαταβολικά, ακόμα και τα μερίσματα των γενεών που θα έρθουν; Προφανώς δεν μιλάμε πια για πλούτο αλλά για χρέος. Πλέον υπάρχουν ταμπέλες για όλους. Μετανάστες, εθνικιστές, αριστεροί, δεξιοί, πατριώτες, μηδενιστές, αντι-εξουσιαστές και άλλοι πολλοί. Όλοι θέλουμε να ανήκουμε κάπου.
Σαφέστατα, όλες οι ιδεολογίες είναι σεβαστές μιας και προήλθαν από αγώνες και ζυμώσεις, αρκεί όμως να διέπουν την πραγματικότητα των ανθρώπων που τις αντιπροσωπεύουν και να μην είναι μόνο μια ακόμα ιδεολογική ταμπέλα που γίνεται άλλοθι για μια άλλη ζωή. Και εκεί είναι όλη η ουσία.. δηλαδή πόσο υποκριτής μπορεί να γίνει κάποιος, ειδικά όταν πρόκειται για τιμητή της λαϊκής εντολής. Σε αυτή την περίπτωση (υποκρισίας), η ιδεολογική ταμπέλα που κουβαλάει ο ίδιος ο «τιμητής», τελικά γίνεται άλλοθι για σπατάλες και προσωπικό πλουτισμό. Και αυτή είναι η νόσος της σύγχρονης πολιτικής κοινωνίας: «ΨΕΥΔΟΠΟΛΙΤΙΚΟΙ» ή λαϊκιστή «ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ».
Πότε όμως γίνεται ξεκάθαρο, αν η εφαρμογή της εκάστοτε ιδεολογίας είναι υπόλογη, για τις μετέπειτα πολιτικές που εφαρμόζονται; Σήμερα έχουμε φτάσει να βλέπουμε άλλες ιδεολογίες στα χαρτιά και στις ταμπέλες και άλλες τελικά να εφαρμόζονται.Ίσως όμως να μην ευθύνονται οι ιδεολογίες, αλλά μόνο αυτοί που τις εφαρμόζουν.. οι τιμητές της λαϊκής εντολής. Οι ίδιοι και οι ίδιοι, που διαμορφώνουν το μέλλον των πολιτών και των γενεών που θα έρθουν σε αυτή τη χώρα και προσπαθούν να ερμηνεύσουν ιδεολογήματα σε πολιτικές, ενώ πολλές φορές δεν τα κατανοούν καλά-καλά.
Μέχρι πότε όμως θα βάζουμε ταμπέλες για πράγματα που θα πρέπει να είναι αυτονόητα.. Η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια, η αλληλοβοήθεια, η φιλοξενία, ο σεβασμός, η ανιδιοτέλεια, η προσφορά και άλλα ευγενή χαρακτηριστικά γιατί θα πρέπει να είναι μέρος κάποιας ιδεολογίας, ή ακόμα και κάποιας θρησκείας (για όσους δεν πιστεύουν); Καθημερινά συνδιαλλασσόμαστε και μιλάμε με πολλούς ανθρώπους, χωρίς να έχουμε ανταλλάξει μια καλημέρα, ένα καλό λόγο. Η μοναξιά των ανθρώπων έχει γίνει πλέον μάστιγα. Ακόμα και σε μεγαλουπόλεις άνθρωποι ζουν και πεθαίνουν μόνοι, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Ίσως πάλι ακόμα και η μοναξιά να αποτελεί ένδειξη της χρεωκοπίας των πολιτικών και αξιακών συστημάτων που άλλωστε δημιουργήθηκαν και ποδοπατήθηκαν από ανθρώπους. Οι αξίες όμως είτε εμπνέονται είτε επιβάλλονται από ανθρώπους σε ανθρώπους..και όταν τα ίδια άτομα είναι πολύ καιρό στην εξουσία τα πράγματα δυσκολεύουν.
Δεν μπορούμε πια να κρυβόμαστε. Όπως αναφέρει ο John Dalberg-Acton «Η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα..» Στην χώρα μας αυτό το έχουμε πλέον κατανοήσει βαθιά αυτό. Όμως δεν έχουμε αντιδράσει ακόμα.. Γιατί όμως δεν αντιδρούμε..; Την απάντησης την έδωσε έμμεσα το 2000 ο Ρώσος Νομικός Σύμβουλος του Κράτους Σεργκέι Σακχράϊ , αναφερόμενος για την κατάσταση στη Ρωσία την ίδια εποχή: «Δεν έχουμε μέση τάξη που να έχει ιδιοκτησία ώστε να κτίσουμε μια σταθερή κυβέρνηση. Εάν έχουν κάτι να χάσουν: την εργασία τους, το διαμέρισμά τους, την οικογένειά τους, το αυτοκίνητό τους, τις οικονομίες τους.. Τότε θα αποτελέσουν στήριγμα για το κράτος και μια σταθερή κοινωνική δομή..» Στην χώρα αυτή ακόμα ελπίζουμε, ακόμα δεν έχουμε χάσει όλα αυτά που στηρίζουν τη δομή του κράτους, τη μεσαία τάξη, έστω και αν το πολιτικό σύστημα καταρρέει.. εν μέσω διαφθοράς και προσωπικού πλουτισμού των πολιτικών και όχι μόνο.
Ανεξάρτητα με τις πολιτικές ιδεολογίες θα πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξουμε τα μάτια μας, να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο με αυτούς που επιλέγουμε και έχουμε επιλέξει να μας αντιπροσωπεύουν.. Είναι καιρός να σταματήσουμε να περιμένουμε λύσεις από άτομα που είναι και ήταν πρωταγωνιστές στα γεγονότα που μας οδήγησαν στην πολιτική και οικονομική χρεωκοπία. Σε καμία περίπτωση δεν θα φύγουν μόνοι τους. Θα φύγουν μόνο όταν πάψουμε να τους ψηφίζουμε.
Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν τιμητές και υπερασπιστές της πολιτικής της κυβέρνησης οι οποίοι προσπαθούν να αντιπολιτευτούν ως δήθεν ανεξάρτητοι ώστε να κερδίσουν χρόνο και να εξασφαλίσουν μια κυβερνητική θέση για το μέλλον. Με πολιτικούς «λεονταρισμούς» και αλεπουδίσια θέρμη.. αλλάζουν απόψεις και θέσεις πιο γρήγορα και από λερωμένη πάνα… Με δήθεν καταγγελτικό λόγο, προσπαθούν να πείσουν ότι ενδιαφέρονται, ενώ ενδιαφέρονται μόνο για την προβολή τους. Οι καταγγελίες που γίνονται από πολιτικό βήμα (δημοτικό συμβούλιο, περιφεριακό συμβ., βουλή) αποκτούν πραγματική αξία μόνο όταν συνοδεύονται από καταγγελία σε αρμόδια ελεγκτικά όργανα και τη δικαιοσύνη. Σε κάθε άλλη περίπτωση μιλάνε εκ του ασφαλούς, χωρίς πραγματικά να καταγγέλλουν ούτε καν να θίγουν παρανομίες και ανηθικότητες (το νόμιμο για μερικούς είναι και ηθικό..).
Τελικά όσο δεν ασχολούμαστε οι ίδιοι για θέματα δικά μας και δεν παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Θα πρέπει όμως να έχουμε την υπομονή να κοιτάξουμε σε βάθος, πέρα από τους έμπορους ελπίδας που προσπαθούν με κραυγές και λόγια πολλά να φανούν γνώστες καταστάσεων και λύσεων. Τα έργα και όχι τα λόγια, είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους. Τι να κάνουμε τους στολισμούς και τις εορτές όταν ο συνάνθρωπός μας πεινάει και πεθαίνει μόνος. Ίσως πάλι να είμαστε τόσο σίγουροι ότι σε εμάς δεν θα συμβεί αυτό ποτέ..
Πέτρος Βιολάκης
Υποψήφιος Διδάκτορας
Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες
Πανεπιστήμιο Exeter (UK)

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Ανύπαρκτοι οι τουρίστες στον Πειραιά


(Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011)


Τι και αν βγαίνουν «καραβιές» τουριστών στο λιμάνι…... το θέμα είναι πόσοι μένουν στην πόλη.. αρκεί να ζει κάποιος στον Πειραιά, και να μην είναι φιλοξενούμενος πολιτικός…. για να καταλάβει ότι ακόμα και οι λίγοι τουρίστες που βγαίνουν στον Πειραιά, δεν ξέρουν προς τα πού να κατευθυνθούν….

Είναι που είναι λίγοι αυτοί που επισκέπτονται την πόλη μας, με το που βγαίνουν από το πλοίο ξεκινάει η περιπέτεια….. αφού καταφέρουν να περάσουν το δρόμο χωρίς να τους πατήσουν……θα πρέπει να δρασκελίσουν ανάμεσα από παράνομα σταθμευμένα οχήματα …και να περάσουν από σπασμένα πεζοδρόμια, (και αλλοίμονο αν σύρουν αποσκευές).... να συνεχίσουν σε υπο-φωτισμένους δρόμους (αν κινούνται βράδυ) για να χαθούν σε σοκάκια του λιμένα. Μπορούν βέβαια να ζητήσουν οδηγίες, από τους «ντόπιους» αλλοδαπούς, μόνιμους πλανόδιους του λιμένα ..για να χαθούν περισσότερο.. η να εξασκήσουν τις γνώσεις τους σε ανατολίτικες γλώσσες… μιας και δεν υπάρχουν ταμπέλες, ούτε επαρκής σήμανση…..

Και όταν τα καταφέρουν. όσοι έχουν ακόμα κουράγιο να βρεθούν στο κέντρο…. αν έχουν ενημερωθεί για το ωράριο των καταστημάτων ίσως είναι τυχεροί… Ίσως πάλι να είναι «τυχεροί» και να περάσουν από την περιοχή πέριξ του ΟΚΑΝΑ και «φτιαχτούν»….. ποιος ξέρει……ίσως είναι και αυτό μέρος της εμπειρίας του Πειραιά…..
Από την άλλη γιατί να μην πάρουν το κόκκινο λεωφορείο που τους ξεναγεί και μεταφέρει κατευθείαν Αθήνα, στην Πλάκα……και αφήσουν εκεί τον οβολό τους..; Αν ήσασταν Τουρίστας τι θα προτιμούσατε….. ;; 

Κι όμως, η Τουριστική σεζόν έχει αρχίσει, ακούμε για τουρίστες που θα ενισχύσουν την πόλη, όμως δεν μας λένε ποια πόλη.. 

Πότε θα ξεκινήσουν οι υποδομές, η επιδιόρθωση των πεζοδρομίων, η θεσμοθέτηση νόμιμης πιάτσας ταξί, η πλήρη φωταγώγηση σκοτεινών σημείων στο χώρο πλησίον του λιμένα, η αστυνόμευση της περιοχής, η απομάκρυνση των παράνομα σταθμευμένων οχημάτων , η απομάκρυνση του ΟΚΑΝΑ, η εγκατάσταση ταμπελών και infokiosk, η ενημέρωση για τα καταστήματα και το ωράριο τους και άλλα πολλά……Ίσως περιμένουμε το αναπτυξιακό του ΟΛΠ, όταν θα έχει ερημωθεί πλέον η πόλη αυτή.. να συγκρατήσει τους τουρίστες…..μέσα στο λιμένα.. 
Μέχρι τότε θα μπορούμε να διασκεδάζουμε τις εντυπώσεις λέγοντας..τουρίστες έρχονται… αλλά πούντοι.…»

Πέτρος Βιολάκης
Υποψήφιος Διδάκτορας

Κρίση στη Λιβύη & Κρίση στην Ελλάδα


(Παρασκευή, 1 Απριλίου 2011)


Πολλά ερωτήματα είναι δυνατόν να εμφανισθούν για την παρέμβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Λιβύη και ακόμα περισσότερα για τον ρόλο της χώρας μας. 
Η επέμβαση ή όχι ξένων δυνάμεων σε μια τρίτη χώρα ήταν και είναι ένα από τα δυσκολότερα θέματα του διεθνούς δίκαιου. 
Μερικές διαφορετικές οπτικές στο ίδιο θέμα, με θύματα όμως του πολίτες της χώρας είναι ο εθνικός διχασμός, η επικράτηση του δυνατότερου ή απλώς ο έλεγχος των πετρελαϊκών αποθεμάτων. 
Φυσικά δεν εξετάζεται το ζήτημα αν μια αραβική χώρα δύναται να εφαρμόσει μια δυτικού τύπου δημοκρατία, ούτε αν η ελληνική επικράτεια (Κρήτη – ελληνικά νησιά) είναι εντός του βεληνεκούς των οπλικών συστημάτων της Λιβύης. 
Δεδομένης της συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ ίσως να στοχοποιούμε τη χώρα μας, ως σύμμαχο χώρα εντός βεληνεκούς για στρατιωτικό χτύπημα από τη Λιβύη. 
Όμως πόσο μας αγγίζει το θέμα της στρατιωτικής συμμετοχής ως χώρα, όταν ήδη ασφυκτιούμε οικονομικά; 
Ειδικότερα μάλιστα όταν υπάρχει εντολή για μείωση των αμυντικών δαπανών από την Τρόικα, πώς εγκρίθηκε η συμμετοχή μας στις επιχειρήσεις που επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της χώρας; 
Είναι σημαντικότερη η συμμετοχή της χώρας μας σε μια αμφιβόλου νομιμότητας επέμβαση, από τη μείωση των συντάξεων και των φαρμάκων; 
Είναι σημαντικότερη η συμμετοχή της χώρας μας στις επιχειρήσεις, έστω και υποστηρικτικά, από την υπεράσπιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων (ΑΟΖ, FIR [ΝΟΤΑΜ Α0893/ 18 Μαρτίου 2011], Search & Rescue, κλπ) όταν το κόστος της Ελληνικής συμμετοχής στην ΝΑΤΟική επιχείρηση, σύμφωνα με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας κο Βενιζέλο, ανέρχεται στα 6,5 εκατ. 
Ευρώ το μήνα. Άραγε η δικαιολογία ότι μια χώρα βιώνει, ίσως την 2η μεγαλύτερη οικονομική της κρίση, δεν αποτελεί σοβαρή αιτία να ματαιωθεί η συμμετοχή της στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ ή μήπως είχαμε κάποια άλλα ανταλλάγματα που δεν έγιναν γνωστά;
Εύλογα ερωτήματα δημιουργούνται επίσης από την παράκαμψη, από τις συμμαχικές δυνάμεις, της Αφρικάνικης Ένωσης, η οποία είχε ήδη λάβει πρωτοβουλίες για συναντήσεις των αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη πριν ακόμα υπάρξει ψήφισμα στον ΟΗΕ. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ένωσης οι αεροπορικές επιδρομές δεν άφησαν χώρο για διαπραγματεύσεις, αν και στο ψήφισμα S/RES/1973/2011 του ΟΗΕ γίνεται αναφορά σε πόρισμα, με ημερομηνία 10/3/2011 του Συμβουλίου Ασφαλείας και Ειρήνης της Αφρικάνικης Ένωσης. Το πόρισμα αυτό μάλιστα θεωρήθηκε υποστηρικτικό για την απόφαση του ΟΗΕ σχετικά με τη Λιβύη. 

Πέτρος Βιολάκης
Υποψήφιος Διδάκτορας
Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες

Καλέ μου Θανάση Θα σου μοιάσει κανείς;


(Καλό Ταξίδι Θανάση! Τετάρτη, 4 Μαΐου 2011)


Όλοι τον θυμήθηκαν, τον χαιρέτισαν αλλά δεν έμαθαν τίποτα από αυτόν τον μεγάλο ηθοποιό και ΑΝΘΡΩΠΟ.
Δεν έμαθαν την ταπεινότητα, την αγάπη στους συνανθρώπους, την απλότητα. 
Εκείνος μας έμαθε να βρίσκουμε τη δύναμη ακόμα και στα δύσκολα, στα δυσάρεστα, στην απώλεια.

Πέτρος Βιολάκης

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ - ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ


(Σάββατο, 5 Φεβρουαρίου 2011)

Το θέμα των ναρκωτικών είναι γνώριμο σε όλους μας και εντονότερο για τους κατοίκους και καταστηματάρχες της περιοχής που φιλοξενεί τον ΟΚΑΝΑ. Αν και αποτελεί θέμα ζωής και θανάτου για μερικούς πολίτες, η πολιτεία δεν το αντιμετωπίζει με την πρέπουσα σοβαρότητα. Άλλοτε το αντιμετωπίζει με ολιγωρία, άλλοτε δειγματοληπτικά και άλλοτε καθόλου. Οι λίστες της αναμονής μεγαλώνουν, όπως άλλωστε και οι λίστες του θανάτου, ενώ λίγοι άνθρωποι και μη κυβερνητικοί κυρίως οργανισμοί, με προσωπικό κατά βάση ενδιαφέρον, αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο. Γιατί ο θάνατος του σώματος, των ατόμων που είναι εξαρτημένοι από ουσίες, ακολουθεί απλώς το θάνατο της προσωπικότητας και του χαρακτήρα που δεν είχε ευκαιρία για ζωή. Έχουνε όμως ειπωθεί πολλά για αυτό το θέμα και ποτέ δεν θα είναι θα είναι αρκετά μιας και αφορά ανθρώπινες ζωές, είτε εμπλέκονται άμεσα είτε έμμεσα. Γιατί τα ναρκωτικά δεν καταστρέφουν τη ζωή μόνο του εξαρτώμενου αλλά και των συγγενών του, των φίλων και των ατόμων του περιβάλλοντός του γενικότερα.
Ο ΟΚΑΝΑ για τον Πειραιά αποτελεί ένα θέμα που βρίσκεται σε εκκρεμότητα τα τελευταία χρόνια, ενώ η έλλειψη άμεσης και οριστικής λύσης, σχετικά με την μεταφορά του, έχει δημιουργήσει σειρά από καταστρεπτικές εξελίξεις για την οικονομική ζωή της περιοχής και όχι μόνο. Όλοι οι προσκείμενοι εγκαταλελειμμένοι χώροι στον ΟΚΑΝΑ, έχουν καταληφθεί από άτομα που βρίσκονται στο πρόγραμμα απεξάρτησης, μην έχοντας που αλλού να διαμείνουν ενώ οι παραπλήσιοι δρόμοι ανεξάρτητα ώρας και ημέρας, αποτελούν σημεία αγοροπωλησίας ναρκωτικών. Ακόμα και τα πάρκα της Τερψιθέας έχουν γίνει σημεία λήψης των επίμαχων ουσιών κατά τις ώρες της ημέρας.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι δήμαρχοι προεκλογικά υποστήριξαν ένθερμα την απομάκρυνση του ΟΚΑΝΑ ενώ παράλληλα καταγράφθηκαν από τα ΜΜΕ δηλώσεις βουλευτών του Πειραιά με παρόμοιο περιεχόμενο και δεσμεύσεις. Σχετικά με το θέμα, ο ίδιος ο υπουργός υγείας, ο κος Λοβέρδος, είχε δεσμευτεί μάλιστα να απομακρύνει τον ΟΚΑΝΑ σε εύλογο χρονικό διάστημα. Στο ίδιο μήκος κύματος σήμερα, ο εκλεγμένος δήμαρχος κος Μιχαλολιάκος, που ενδιαφέρεται προσωπικά για το θέμα, έχει ήδη επισκεφτεί μια φορά τον κο υπουργό κατά το οποίο απέσπασε νέα δέσμευση και νέο … ραντεβού.
Δυστυχώς όμως οι εναπομείναντες καταστηματάρχες και επιχειρήσεις δεν μπορούν άλλο να περιμένουν, ούτε και είναι δυνατόν οι γονείς να επισκέπτονται τα πάρκα της Τερψιθέας μπροστά στον κίνδυνο τα παιδιά τους να εκτίθενται σε κίνδυνο. Στα πλαίσια αυτά η δημοτική αρχή σε συνεργασία με την αστυνομία πρέπει να πραγματοποιεί περιπολίες και ελέγχους στην εν λόγω περιοχή σε καθημερινή βάσηενώ πρέπει να εξεταστούν και οι συνθήκες υγιεινής, των παραπλήσιων του ΟΚΑΝΑ χώρων, που έχουν καταληφθεί και αν κριθεί απαραίτητο να απολυμανθούν. Κε δήμαρχε, κύριοι βουλευτές του Πειραιά, δώστε μια λύση ΑΜΕΣΑ.. όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κος δήμαρχος στο δημοτικό συμβούλιο «μόλις φύγουν τα σκουπίδια, θα δούμε τα προβλήματα μπροστά μας».

Πέτρος Βιολάκης
Υποψήφιος Διδάκτορας Κοινωνικές & Πολιτικές Επιστήμες

Δράσεις για εορταστική περίοδο (Νέο έτος 2011)

(Μέσω της ανεξάρτητης δημοτικής Παράταξης «Πειραιάς Όλοι Μαζί» Τρίτη, 23 Νοεμβρίου 2010)

Η δημοτική παράταξη «Πειραιάς Όλοι Μαζί», συνεχίζει το έργο της για την πόλη του Πειραιά, όπως ακριβώς έπραττε και πριν τις εκλογές. Στα πλαίσια αυτά, εν μέσω ασφυκτικής οικονομικής πίεσης και με γνώμονα την οικονομική επιβίωση των επιχειρήσεων της πόλης μας, ειδικότερα στην επερχόμενη περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων, συνέταξε και προτείνει μια σειρά μέτρων, προτάσεων, δράσεων και δεσμεύσεων που θα εξασφαλίσουν αφενός ένα κλίμα ομαλότητας για την εν λόγω περίοδο και αφετέρου θα προσδώσουν τα στοιχεία που απαιτούνται για να εξασφαλιστεί μια σχετική οικονομική σταθερότητα και εν συνεχεία ανάκαμψη (στα πλαίσια ενός ευρύτερου σχεδίου προβολής της πόλης μας). Να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες προτάσεις έχουν ήδη κατατεθεί στον εμπορικό σύλλογο Πειραιά, στις 11.11.2010 με αριθμό πρωτοκόλλου 1406, καθώς επίσης και στους νεοεκλεγέντες δημοτικούς συνδυασμούς.

Δράσεις για την προβολή του επιχειρηματικού κόσμου του Πειραιά στις εορτές

Διοικητικές – Δήμος –Νομαρχία - Περιφέρεια
1. Συνάντηση & συμφωνία μεταξύ νυν δημάρχου, εκλεγμένου δημάρχου, αντιπροσώπων δημοτικών παρατάξεων, αντιπεριφερειάρχη Πειραιά και συλλόγων εργαζομένων στην καθαριότητα για διατήρηση της πόλης καθαρής κατά την διάρκεια των εορτών ( 1η Δεκεμβρίου-15 Ιανουαρίου) (παρουσία εμπορικού συλλόγου)
2. Υπηρεσία καθαριότητας - δέσμευση για πρόγραμμα πλυσίματος κάδων – καθαρισμού πεζοδρομίων, πλατειών, λιμένα και παραλιακού μετώπου μέχρι 31 Νοεμβρίου (παρουσία εμπορικού συλλόγου)
3. Υπηρεσία καθαριότητας – δέσμευση ότι τα οχήματα αποκομιδής δεν θα λειτουργούν σε ώρες καταστημάτων.
4. Υπηρεσία δημοτικής Αστυνομίας – Δέσμευση για αυστηρή φύλαξη των εμπορικών δρόμων και του λιμένα από το παραεμπόριο (παρουσία εμπορικού συλλόγου)
5. Υπηρεσία δημοτικής Αστυνομίας & Αστυνομία – Δέσμευση για διατήρηση της ροής των οχημάτων σε κομβικά σημεία για την πόλη, όπως είσοδοι και έξοδοι κατά τις ημέρες και ώρες των εορτών
6. Υπηρεσία δημοτικής Αστυνομίας & Αστυνομία – Δέσμευση για απομάκρυνση των παράνομων πωλητών του παζαριού με εντονότερους ελέγχους στις εορτές.
7. Αίτημα για χορηγία (ΟΛΠ και ΕΥΔΑΠ) στην πόλη μέρους του κόστους του εορταστικού στολισμού.

Προτάσεις προς εμπορικό σύλλογο

Οι προτάσεις στοχεύουν στην προσέλκυση επισκεπτών στην πόλη αλλά και στην δημιουργία προϋποθέσεων παραμονής των Πειραιωτών. Για την επίτευξη του στόχου περιλαμβάνονται 2 άξονες :-

α. Εκδηλώσεις
β. Προώθηση εκδηλώσεων & καμπάνια για τα καταστήματα

Α. Εκδηλώσεις. Οι εκδηλώσεις είναι κυρίως υπαίθριες και αφορούν όλο τον Πειραιά, όχι μόνο ένα μέρος. Το σκεπτικό είναι οι επισκέπτες και οι κάτοικοι να εισπράξουν ΟΛΟΙ το εορταστικό κλίμα και όχι σε ένα σημείο ή μια πλατεία. Επίσης σημαντικό γεγονός η διατήρηση ιδιαίτερα χαμηλού προφίλ στο κόστος.. «χρησιμοποιούμε ότι έχουμε». Δεδομένου ότι η νομαρχία διαθέτει κονδύλια (ακόμα) για την προβολή του έργου της, ίσως υπάρχει η δυνατότητα μερικής κάλυψης των εορταστικών εκδηλώσεων (ΦΕΚ 1636/7.8.2009)

Α.1. Εορταστικές εκδηλώσεις με χορευτικά από συλλόγους (που ήδη έχουν λάβει επιδοτήσεις από το δήμο) και κάλυψη του καναλιου1 (διαφήμιση και αναμετάδοση)
Α.2. Εορταστικές εκδηλώσεις (μικρές θεατρικές παραστάσεις ή συναυλίες) με ερμηνείες από ΝΥΝ υποψήφιους καλλιτέχνες και ηθοποιούς και εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους σε υπαιθρίους και στεγασμένους χώρους (π.χ. αίθουσες σχολείων και συλλόγων)
Α.3. Εορταστικές εκδηλώσεις με ωδεία και χορωδίες σε εκκλησίες κατά τις εορταστικές ημέρες (συνεργασία συλλόγων, ιδιωτικών φορέων και εκκλησίας)
Α.4. Αίτημα για χορηγία από Πειραϊκά ζαχαροπλαστεία σε κεράσματα (εκτός από τις εκλογές υπάρχουν και εορτές ! )
Α.5. Στα πρότυπα της έκθεσης βιβλίου δημιουργούμε ΔΩΡΟΕΚΘΕΣΗ στο Πασαλιμάνι από τα καταστήματα της πόλης
Α.6. Η μπάντα του δήμου καταλαμβάνει το ειδικό περίπτερο στο κέντρο της πλατείας και ομορφαίνει με μελωδίες τις εορτές. Επίσης επισκέπτεται την πόλη, ΟΛΑ τα διαμερίσματα..
Α.7. Προβολή εορταστικών ταινιών στον κινηματογράφο ΑΤΤΙΚΟ με ιδιαίτερα μειωμένο εισιτήριο ή ΔΩΡΕΑΝ. Το πρόγραμμα των προβολών δύναται να περιλαμβάνει 2 ζώνες πρωινή/μεσημεριανή και βραδινή. Στη πρωινή/μεσημερινανή προβάλλονται εορταστικές ταινίες για παιδιά κυρίως ενώ στην βραδινή ζώνη προβάλλονται εορταστικές ταινίες για μεγάλους.


Β. Αδιαμφισβήτητα οι εκδηλώσεις πρέπει να είναι γνωστές στον κόσμο ώστε να προσελκύσουν επισκέπτες. Η μέχρι σήμερα πολιτική ενημέρωσης για τις εκδηλώσεις περιλάμβανε κατά βάση αεροπανό και αφίσες που τοποθετούνταν στην πόλη του Πειραιά και απευθύνονταν σε Πειραιώτες ή περαστικούς.
Στα πλαίσια αυτά προτείνουμε την προβολή της πόλης μέσω των εκδηλώσεων καθώς και το λογότυπο «Ο Πειραιάς στις εορτές γιορτάζει μαζί σας και κατεβάζει τις τιμές».

Το λογότυπο δύναται να αναρτηθεί σε μέσα σταθερής τροχιάς (βαγόνια προαστιακού, Ηλεκτρικού, τρόλεϊ) καθώς και στα κόκκινα λεωφορεία (που φέρουν τουρίστες και μόνο). Επίσης σε συνεργασία με ταξιδιωτικά πρακτορεία που προσφέρουν πακέτα για Ελλάδα στις Εορτές, μπορούμε να κάνουμε αντίστοιχες προβολές της πόλης μας, με στόχο να μένουν οι ταξιδιώτες αντί να την προσπερνούν. (Το ίδιο μπορεί να ισχύσει για τις εορτές του Πάσχα και κυρίως τις καλοκαιρινές εκπτώσεις).

Χρησιμοποιούμε επίσης και ηλεκτρονικά μέσα για την προβολή. Καταχωρήσεις για τις εορτές σε μηχανές αναζήτησης, κοινωνικά δίκτυα και portals εκτός Πειραιά και του εξωτερικού.

Τέλος στα πλαίσια του κοινωνικού χαρακτήρα της πόλης, εκτός από τη μικρή οικονομική βοήθεια που δίνει ο δήμος σε άπορους, ζητάμε την συνδρομή του εμπορικού συλλόγου είτε σε είδος είτε σε χρηματικό ποσό για την περαιτέρω ενίσχυση αυτής της ασθενούς ομάδας, είτε μέσω του δήμου, είτε μέσω της εκκλησίας.

Τι γίνεται με την ανακύκλωση στον ΠΕΙΡΑΙΑ;


Σάββατο, 23 Οκτωβρίου 2010


Πολλά έχουν ακουστεί για την ανακύκλωση στον Πειραιά όμως τι γίνεται πραγματικά..; Η ανακύκλωση άρχισε να εφαρμόζεται με σημαντική καθυστέρηση από το δήμο Πειραιά, ενώ παράλληλα καθυστέρησε ή σε πολλές περιπτώσεις δεν πραγματοποιήθηκε ενημέρωση των πολιτών για την ανακύκλωση και τους μπλε κάδους. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους μας.. μπλε κάδοι και πράσινοι κάδοι να υποδέχονται ΟΛΑ τα σκουπίδια, χωρίς διάκριση..
Το θέμα αυτό έχει συζητηθεί πολλές φορές, με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα. Το τελευταίο χρόνο μάλιστα έγινε σαφές ότι υπάρχει αδυναμία των υπηρεσιών του δήμου για την ομαλή λειτουργία της υπηρεσίας καθαριότητας, λόγω κυρίως της ελλιπούς στελέχωσης των υπηρεσιών καθαριότητας (εκκρεμούν προσλήψεις συμβασιούχων από το Δεκέμβριου 2009) ενώ καταγράφτηκαν αρκετές διαμαρτυρίες για μη λειτουργική χωροθέτησή των μπλε κάδων αλλά και για μειωμένα δρομολόγια αποκομιδής.
Όμως όταν η ενημέρωση για την ανακύκλωση είναι ελλιπής για το προσωπικού του δήμου, πώς μπορούμε να ζητάμε από τους πολίτες να την ακολουθούν; Υπάρχουν καταγραφές – και είναι αρκετές - για απορριμματοφόρα που αδειάζουν και τους μπλε κάδους της ανακύκλωσης μαζί με τους πράσινους, καθώς και υπάλληλοι του δήμου να αδειάζουν τους κίτρινους κάδους (της ανακύκλωσης χαρτιού) στους πράσινους (που είναι για όλα τα απορρίμματα).
(Οι κίτρινοι κάδοι της ανακύκλωσης του χαρτιού αδειάζονται στους πράσινους)
Όμως το θέμα της καθαριότητας δεν είναι καινούριο.. χαρακτηριστική είναι και η δήλωση που έκανε σε σχετική ημερίδα για την καθαριότητα ο Κος Δρίτσας, ότι «Εδώ και 12 χρόνια ασχολούμαστε σαν Λιμάνι της Αγωνίας με την καθαριότητα, η προηγούμενη δημοτική αρχή κέρδισε της εκλογές από τον κο Λογοθέτη με σύνθημα την καθαριότητα. Σήμερα ασχολούμαστε πάλι με αυτό το θέμα γιατί δεν έχει λυθεί. Θεωρώ ότι έχουμε αποτύχει όλοι σε αυτό το θέμα»
Η μη εφαρμογή των προγραμμάτων ανακύκλωσης ή εναλλακτικές λύσεις που προτείνει ο ανεξάρτητος συνδυασμός μας για τον Πειραιά, θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των τελών αποκομιδής απορριμμάτων στο άμεσο μέλλον, ειδικότερα μετά το 2012, όπου οι ΧΥΤΑ περιορίζονται δραστικά (μαρτυρίες δημάρχων).
Με την λήξη της θητείας της συγκεκριμένης δημοτικής αρχής είναι εμφανής η έλλειψη πλάνου και μακροχρόνιας στρατηγικής για την ανακύκλωση – Ανακύκλωση δεν αποτελεί μόνο η αποκομιδή του περιεχομένου των μπλε κάδων, χρειάζεται και διαχείριση. Για την διαχείριση υπάρχουν εναλλακτικές που όχι μόνο βοηθούν σημαντικά την απομάκρυνση των ανακυκλώσιμων υλικών αλλά προσφέρουν και οικονομικά οφέλη για τον δήμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της Βιέννης.
Κλείνοντας, αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι για την καθαριότητα χρειάζονται 2 πράγματα μόνο.. σωστή διοίκηση (για την λήψη αποφάσεων, άμεσα εφαρμόσιμων) και υλικοτεχνική υποδομή (όπου η γνώση της τεχνολογίας είναι εργαλείο). Ο συνδυασμός αυτών των δύο (διοίκηση και υποδομές) όχι μόνο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μόνιμη λύση του προβλήματος της καθαριότητας στον Πειραιά, αλλά και εξασφαλίζει θέσεις εργασίας και ποιότητας ζωής.

Πέτρος Βιολάκης
Υποψήφιος Διδάκτορας Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες.

Ο θάνατος του Εμποράκου συνεχίζεται..


Ο θάνατος του Εμποράκου συνεχίζεται.. σωρηδόν τα λουκέτα στiς επιχειρήσεις του Πειραιά -Η οικονομική κρίση μας αφορά όλους μας! (εφημερίδα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ Τετάρτη, 28 Ιουλίου 2010)

Οικονομική κρίση, παγωμένα τα ΕΣΠΑ, χρηματικό στράγγισμα της αγοράς, παραεμπόριο, εγκληματικότητα, ανεργία, … ένα εκρηκτικό μείγμα για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες..
Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει βυθίσει και την χώρα μας σε ύφεση. Τους τελευταίους μήνες τα αποτελέσματα της κρίσης είναι εμφανή σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας. Τα αίτια της κρίσης και η επιβίωσή μας είναι τα κυρίαρχα θέματα σε όλες τις συζητήσεις, από όλες τις ηλικίες.
Λίγο τα συσσωρευμένα χρέη από τα προηγούμενα χρόνια, λίγο η συρρίκνωση της οικονομίας σε δεδομένα προηγούμενης δεκαετίας, λίγο η πίεση που δέχεται η χώρα μας – λόγω κυρίως της αναλγησίας που έδειχνε την τελευταία δεκαετία σε εκκολαπτόμενα προβλήματα – αποτρέπουν την εδραίωση κλίματος εμπιστοσύνης σε υποψήφιους επενδυτές. Αλήθεια, εσείς θα επενδύατε χρήματα σε μια χώρα με υψηλούς δείκτες εγκληματικότητας (σύμφωνα με τα δημοσιεύματα πάντα), πολλών απεργιακών κινητοποιήσεων και απίστευτης γραφειοκρατίας; Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν υποψήφιοι αγοραστές ακινήτων και οικοπέδων, κατά την διαδικασία αγορών, έρχονται αντιμέτωποι με όρους όπως «αντικειμενική αξία, εμπορική αξία, αέρας ακινήτου», που φυσικά δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο εκτός από τη χώρα μας ! Είναι σαφές ότι κάποιες διαδικασίες και καταστάσεις θα πρέπει να ομαλοποιηθούν και να ακολουθήσουν κάποια Ευρωπαϊκά, τουλάχιστον, πρότυπα. Σε αυτό το μήκος κύματος θα πρέπει να δουλέψουν από κοινού οι τοπικοί εμπορικοί σύλλογοι, οι εφορίες, και οι υπόλοιπες αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς του κράτους, ώστε να υπάρχουν κοινές βάσεις και κωδικοί για τις επιχειρήσεις, κοινά κριτήρια και στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης ανά περιοχή. Δεν φτάνουν όμως αυτά, η ανάγκη ενός οικονομικού σχεδιασμού σε ορίζοντα 10ετίας με επαναπροσδιορισμό των στόχων στην 5ετία θα αποτελούσε μια εξαιρετική πρωτοβουλία που θα ενίσχυε την οικονομική σταθερότητα και εμπιστοσύνη. Για μια τέτοια δράση η συνδρομή όλων των εμπλεκόμενων τοπικών και κρατικών φορέων με ξεκάθαρους ρόλους θα ήταν απαραίτητη. Η ιστορία δείχνει ότι οι οργανωμένες και συντονισμένες προσπάθειες (των προαναφερθέντων) αποδίδει καρπούς. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις δεν θα υπήρχαν εκπλήξεις από μεριά κυβέρνησης προς τους επαγγελματίες και κατ’ επέκταση προς τους πολίτες, όπως γίνεται σήμερα με το ΦΠΑ και τους φόρους ( έκτακτους και μη) γενικότερα. Εκπλήξεις προς τις επιχειρήσεις, ειδικά στον οικονομικό και φορολογικό τομέα, αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη ενώ παράλληλα ενισχύουν την ανεργία, καθιστώντας την διατήρηση υπαλλήλων δυσβάσταχτη.
Ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά ακούει τον παλμό της αγοράς και μεταφέρει τα μηνύματα των μελών του στην κυβέρνηση. Χαρακτηριστικές οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του συλλόγου ότι «Η μικρομεσαία επιχείρηση δεν αντέχει άλλο, η αγορά έχει ξεπεράσει πια κάθε όριο αντοχής και υπομονής και το κλίμα απαισιοδοξίας είναι το κυρίαρχο στοιχείο της καθημερινότητάς μας».
Η ενεργοποίηση των παγωμένων οικονομικών ροών, όπως τα ΕΣΠΑ, θα έδιναν μια νέα πνοή στην αγορά, η οποία έχει κυριολεκτικά στραγγίξει από χρήματα. Δεν είναι ηθικό (αν και νόμιμο) να παίζονται οικονομικά παιχνίδια με δόλωμα την χρηματοδότηση που τελικά οδηγούν στην οικονομική εξόντωση των εμπλεκομένων Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ). Πόσες ΜΜΕ άραγε σήμερα, με την υπόσχεση της χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ έχουν χρεωθεί περιμένοντας εδώ και μήνες χρήματα; Πόσοι άλλοι μικροί επιχειρηματίες πάγωσαν επενδύσεις που θα έκαναν την επιχείρησή τους βιώσιμη περιμένοντας την κρατική επιδότηση…; Τελικά η κωλυσιεργία αποτελεί και αυτή πολιτική πράξη.. και ,στην περίπτωσή αυτή, πράξη εξόντωσης για τις μικρές επιχειρήσεις, που αποτελούν σημαντικό μέρος του Ελληνικού κοινωνικού ιστού.
Στο ίδιο μήκος κύματος και το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, το οποίο, με επιστολή του στον πρωθυπουργό, ζητάει τον εξορθολογισμό του κρατικού δανεισμού και εφιστά την προσοχή στα υπερβολικά επιτόκια δανεισμού τα οποία αφαιρούν πόρους από εγχώριες επενδύσεις και κοινωνικές δαπάνες. « Η αφαίρεση των πόρων αυτών, συμβάλουν στην μείωση της ευημερίας, ιδιαίτερα των πλέον ευάλωτων τμημάτων του πληθυσμού… αν δεν αντιστραφούν οι δυσμενείς εξελίξεις, στις οποίες ελλοχεύουν κίνδυνοι αποσταθεροποίησης όχι μόνο του οικονομικού/χρηματοπιστωτικού, αλλά και του πολιτικού/κοινωνικού συστήματος, η οικονομική κρίση κινδυνεύει να μετατραπεί σε κοινωνική κρίση και κρίση αξιών»
Στο ίδιο καυτό μείγμα προστίθεται και το παραεμπόριο και η εγκληματικότητα. Καθημερινά και πολλά τα κρούσματα παραεμπορίου στην πόλη του Πειραιά με σημεία, πλέον, αναφοράς το λιμάνι, τους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους και λεωφόρους και τις καφετέριες. Η δημοτική αστυνομία έχει φτάσει στα λειτουργικά της όρια ενώ ο κεντρικός συντονισμός προφανώς και δεν επαρκεί. Οι καταστηματάρχες έρχονται στα όριά τους, οι πλανόδιοι στοχοποιούνται και οι δημοτικοί αστυνομικοί κάθε φορά που προσπαθούν να επιβάλουν την τάξη εισπράττουν χειροδικίες. Είναι ξεκάθαρο ότι ο συντονισμός, ίσως και η στελέχωση χρειάζονται σοβαρή ενίσχυση. Ο εντοπισμός των καναλιών προμήθειας των παράνομων πλανόδιων μικροπωλητών ίσως αποτελούσε μια λύση για την αποφυγή μελλοντικών εντάσεων και συγκρούσεων. Όμως οι μέρες περνάνε και τα προβλήματα παραμένουν..εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό πρέπει να σταματήσει ΑΜΕΣΑ!
Μέρα με τη μέρα οι καταστηματάρχες βλέπουν τους λογαριασμούς και τα ενοίκια να «τρέχουν» και παράλληλα το παραεμπόριο να τους αποδυναμώνει τις ήδη πεσμένες πωλήσεις από την οικονομική κρίση. Σε αυτό, το , γεμάτη ένταση , μείγμα προστίθενται και κάποιοι ιδιοκτήτες που αρνούνται να κατανοήσουν ότι έχει έρθει οικονομική κρίση και δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν το μερίδιό τους, μειώνοντας το ενοίκιο (να σημειωθεί ότι τους τελευταίους μήνες στον Πειραιά παρατηρούνται μειώσεις στα ενοίκια επαγγελματικής στέγης της τάξεως του 30-50%) έναντι του κινδύνου να μείνουν ξενοίκιαστα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εμπορικοί δρόμοι γύρω από το λιμάνι και η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου όπου ξενοικιάστηκαν πολλές επιχειρήσεις τους τελευταίους μήνες.
Κατά συνέπεια, πολλοί καταστηματάρχες και επαγγελματίες εξαναγκάζονται σε οικονομική εξαθλίωση μιας και τα έσοδά τους μετά βίας επαρκούν, ενώ, σε πολλές περιπτώσεις, δεν φθάνουν για την αποπληρωμή και μόνο του ενοικίου. Ένα άλλο στοιχείο που επιβεβαιώνει την κατάσταση αυτή είναι οι μαζικές διακοπές και επανασυνδέσεις σταθερών τηλεφώνων από τον ΟΤΕ, πράγμα που μπορεί να διαπιστωθεί καθημερινά με μια επίσκεψη στα κεντρικά του ΟΤΕ .
Επίσης οφείλουμε να σταθούμε στην αυξανόμενη εγκληματικότητα που έχει πλέον λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τα νέα μέτρα και οι νέες περιφερόμενες ομάδες καταστολής συμβάλουν σίγουρα στην αναχαίτιση των κυμάτων εγκληματικότητας, από την άλλη όμως η ανάγκη στελέχωσης των τμημάτων με προσωπικό καθώς και των άλλων υπηρεσιών προστασίας του πολίτη, είναι επιτακτική. Τα πολυδύναμα κατ’ όνομα αστυνομικά τμήματα θα πρέπει να γίνουν πάλι πολυδύναμα ενώ παράλληλα θα πρέπει να ενταθεί ο συντονισμός των δυνάμεων με έμφαση στις ληστείες, στη τρομοκρατία και στο παραεμπόριο.
Για το τέλος κρατήσαμε το θέμα με τον ΟΚΑΝΑ στην πόλη μας. Η εγκατάσταση του ΟΚΑΝΑ στο κέντρο της πόλης θεωρήθηκε για κάποιους αναγκαίο, χωρίς βέβαια να έγινε αξιολόγηση των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών της περιοχής λειτουργίας του κέντρου. Τα αποτελέσματα βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους – κυριολεκτικά – οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που έρχονται σε επαφή με μια κατάσταση παραλογισμού και παραεμπορίου. Δεν είναι και λίγες οι επιχειρήσεις που έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν από την εν λόγω περιοχή. Παρόλο τις δεκάδες καταδικαστικές αποφάσεις του άτυπου συμβουλίου πόλης, μετεχόντων των δικηγορικού και ιατρικού συλλόγων του Πειραιά σχετικά με την παραμονή του κέντρου στην συγκεκριμένη περιοχή, οι αρμόδιες υπηρεσίες ολιγωρούν και οι επιχειρήσεις που επιβίωσαν, δέχονται σήμερα και τα πυρά της οικονομικής κρίσης. Η κατάσταση που επικρατεί μοιάζει με καζάνι με τις ΜΜΕ επιχειρήσεις και τους πολίτες της περιοχής να έχουν ήδη ξεπεράσει τα όρια ανοχής τους. Η συσπείρωσή τους με τον εμπορικό και βιοτεχνικό επιμελητήριο καθώς και με το άτυπο συμβούλιο της πόλης καθώς και η κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων και απαίτηση διαφυγόντων κερδών ίσως είναι η τελευταία τους ελπίδα μπροστά στην αναλγησία των ιθυνόντων. Τελικά η πολιτική και διοικητική αναποφασιστικότητα αποτελεί ενεργή πολιτική, και μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση με ολέθρια αποτελέσματα για την περιοχή και τους κατοίκους.