Η ψευδαίσθηση της πρότερης κατάστασης.. παρατείνει την πολιτικοοικονομική κρίση

                Με τις αναμνήσεις δε μπορούμε να χτίσουμε το μέλλον, αντιθέτως εγκλωβιζόμαστε επικίνδυνα σε ένα παρελθόν που αποδεδειγμένα κατέστρεψε το Ελληνικό κράτος και εξαθλίωσε τη πλειοψηφία των Ελλήνων.  Πιο συγκεκριμένα, η πρότερη κατάσταση αφορά νοοτροπίες, άτομα και ένα ολόκληρο «αξιακό σύστημα» που αποκλείει την αξιοκρατία και την ανάπτυξη υγειών οικονομικών υποδομών, έναντι της υπάρχουσας κομματοκρατίας και οικογενειακής σαπιοκρατίας, που υποθάλπουν άμεσες και έντονες εξαρτήσεις και μεσιτεία αντίστοιχα.

            Αυτή τη κατάσταση, πέραν των όποιων αναφορών, τη βιώνουμε όλοι καθημερινά, αλλά είναι και μια μερίδα συμπολιτών μας που τη βιώνει ιδιαίτερα σκληρά στο πετσί της. Αρκεί να παρατηρήσει κάποιος ότι τα περισσότερα υπόγεια και ημιυπόγεια τα οποία είχαν χρήση αποθήκης, τα τελευταία χρόνια στεγάζουν ολοένα και περισσότερες οικογένειες που δυσκολεύονται να «τα φέρουν βόλτα». Και δεν είναι μόνο αυτά..  Δεν είναι λίγες ημέρες, που πέρασα από μια κεντρική οδό, αργά το βράδυ, μόλις δύο στενά από το εμπορικό κέντρο του Πειραιά (Δημαρχείο-Δημ. Θέατρο), για να συναντήσω ένα θέαμα που θύμιζε άλλες εποχές.. ένα από τα προαναφερόμενα ημιυπόγεια, να κατοικείται από κάποια οικογένεια και να φωτίζεται με κεριά.. Στο έτος 2013, παραπάνω από ένα αιώνα που ανακαλύφθηκε το ρεύμα, σε μια χώρα που θεωρείται πυρήνας της ΕΕ, σε ένα κράτος που ήθελε να λέει ότι έχει κοινωνική πολιτική.. να φωτίζονται τα σπίτια με κεριά.. Αλήθεια.. που έχουμε φτάσει, πόσα λάθη έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται, γιατί απλώς δε θέλουμε να καταλάβουμε και να δεχθούμε ότι το υπάρχον σύστημα δε μπορεί πλέον να συνεχίσει να αναπαράγεται..

«Όσο γρηγορότερα συνειδητοποιήσουμε ότι η πρότερα κατάσταση που αποτελούσε κοινό βίωμα, αποτελεί παρελθόν , τόσο γρηγορότερα θα δουλέψουμε μαζί για να χτίσουμε το κοινό μέλλον..»

            Και προφανώς αυτό δε μπορεί να γίνει με αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στο γκρεμό, και σήμερα παρουσιάζονται ως διασώστες.. Ούτε γίνεται με εθνικιστικά παραληρήματα και αναφορές στους προγόνους μας, που κάποιοι επιμένουν να τους παρουσιάζουν ως από μηχανής θεούς. Και αναρωτιέμαι μήπως είναι, άραγε, οι ίδιοι –που τους παρουσιάζουν- κενοί και προσπαθούν να κλέψουν έστω και λίγες ακτίνες από φως της γνώσης και των αξιών των προγόνων μας για λίγα λεπτά πάρα πάνω δημοσιότητας;

            Αλήθεια, γνωρίζετε κάποιον από τους προγόνους μας που αποδεδειγμένα προσέφερε στη φιλοσοφία, στην ιατρική και γενικότερα στην ανθρωπότητα, να ξόδευε το χρόνο του μνημονεύοντας τους δικούς του προγόνους..  Σαφέστατα πρέπει να «ξεφύγουμε από αυτά και να προχωρήσουμε από το μυθικό στο πραγματικό» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κονδύλης, και για όσους μπορούν να κατανοήσουν την μεγάλη αλήθεια που φέρει αυτή η φράση. Ναι, να τιμούμε τη μνήμη τους, αλλά να το κάνουμε εκτός των τετριμμένων τυπικών διαδικασιών, με το να γνωρίζουμε και να καλλιεργούμε το πραγματικό κληροδότημα που είναι η γνώση. Και εκεί επαφίεται ο υγιής πατριωτισμός, η αλληλεγγύη, η  κατανόηση και πραγματική δημοκρατία.. στη γνώση!